Czy rodzic może „wyrzucić” dziecko z domu?
Oczywiście odpowiedź brzmi: NIE
Relacje między dziećmi a rodzicami często bywają trudne. Część z nas słyszała zapewne w młodości słowa „jak Ci się nie podoba – to się wyprowadź”.
„Wyrzucenie” dziecka z domu jest oczywiście nielegalne. Zarówno jeżeli dziecko jest niepełnoletnie jak i pełnoletnie.
Nawet w przypadku osoby pełnoletniej, która nie uczy się i nie pracuje eksmisja jest możliwa tylko po wyroku sądu.
Obowiązki rodzica
Rodzice są prawnie zobowiązani do opieki nad dzieckiem. Mówią o tym Art. 92 – 112 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.
Dodatkowo na rodzicach ciąży obowiązek alimentacyjny wobec dziecka (Art. 133 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego). Obowiązek ten ustaje w momencie osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości, jeżeli dziecko nie kontynuuje nauki. Może jednak trwać dłużej jeżeli dziecko dalej się uczy i nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać.
Dziecko jako lokator mieszkania
Dziecko mieszkające z rodzicami jest również lokatorem mieszkania. Przechowuje w mieszkaniu rodziców swoje rzeczy. Jest również posiadaczem (choć nie właścicielem) np. swojego pokoju. Ochronę posiadania reguluje art. 344 § 1 Kodeksu cywilnego.
Również ustawa o ochronie lokatorów (art. 14) zakazuje eksmisji „na bruk” osób: w ciąży, niepełnoletnich, z niepełnosprawnościami, obłożnie chorych, emerytów lub zarejestrowanych bezrobotnych.
Porzucenie dziecka
„Wyrzucenie” dziecka z domu równa się jego porzuceniu. A o takiej sytuacji mówi również Kodeks Karny. W tym przypadku granica wieku dziecka jest niestety niższa niż w poprzednich przypadkach i wynosi 15 lat.
Art. 210 Kodeksu Karnego:
§ 1.
Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Gdzie szukać pomocy?
Jeżeli ostatecznie dochodzi jednak do sytuacji, kiedy rodzic „wyrzuca” Cię z domu, możesz szukać pomocy w następujących miejscach:
- Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie,
- miejscowym Ośrodku Pomocy Społecznej,
- na Policji.
Pod numerami telefonów:
- 116111 – telefon zaufania dla dzieci i młodzieży (całodobowo, 7 dni w tygodniu)
- 116 123 – telefon dla osób przeżywających kryzys emocjonalny (od poniedziałku do piątku w godz. 14.00 – 22.00)
- 997, 112 – Policja, telefon alarmowy
- 22 628 52 22 – Telefon Zaufania Stowarzyszenia LAMBDA Warszawa, kierowany do osób LGBT, ich rodzin i bliskich – czynny od poniedziałku do piątku od 18:00 do 21:00
Źródła:
https://arslege.pl/kodeks-rodzinny-i-opiekunczy/k2/s101
